บทที่ 330

จากนั้นก็มีเสียงครวญครางอู้อี้ดังขึ้น

“เธอก็เป็นลูกของฉันเหมือนกัน”

อิซาดอร่าไม่รู้ว่าอีกฝ่ายกำลังพูดกับใคร “ถ้าเธอเป็นลูกของแก แล้วทำไมตอนที่เรารับเธอกลับบ้านมาตัวเธอถึงเต็มไปด้วยรอยฟกช้ำล่ะ ทำไมเธอถึงทำตัวต่อต้านสังคมขนาดนั้น”

น้ำเสียงของซิดนีย์เจ็บปวดแต่ก็พยายามควบคุม “คุณเอาแต่พูดว่าจะพาลูกกลับบ...